Het was mei 2020 toen ik mijn verjaardag vierde en mijn zusje me vroeg of ik mee wilde sporten bij haar personal trainer. We zaten net ongeveer twee maanden in lockdown vanwege Corona en ik kon dus niet volleyballen of naar het zwembad omdat dit binnensporten zijn. Coach Winston was net een paar maanden voor zichzelf begonnen en kon de klanten goed gebruiken. Dus besloot ik om mee te gaan.
We gingen twee keer per week buiten sporten, in Bergschenhoek, op een sportveldje. En omdat ik rond die periode thuis kwam te zitten van mijn werk, focuste ik me helemaal op het sporten. Ik ben zelfs 11 kilo afgevallen (helaas zit dit er allemaal weer aan....).
Ondanks dat ik het afgelopen jaar heb ontdekt dat ik fibromyalgie heb en dus fysiek niet alles kan wat ik zou willen, sport ik nog altijd één keer in de week bij Winston, tegenwoordig in het stadion van Sparta tussen de voetballers die ik wekelijks op tv zie.
Maar wat ben ik blij zeg, dat het niet meer buiten hoeft! Want als ik ergens een hekel aan heb, is het buiten sporten. Wel heb ik naast de personal training een abonnementje genomen op de sportschool bij mij om te hoek. Dan kan ik ook zonder afspraak sporten wanneer ik daar zin in heb (laat ik het anders zeggen.. Wanneer ik dat met mezelf afspreek, want zin heb ik bijna nooit).
Winston wil graag dat ik ga hardlopen om mijn conditie op te bouwen. Dat doe ik dan op de loopband. Dat vind ik eigenlijk wel fijn. Dan is de snelheid stabiel én het beste van alles: Het is binnen! Mijn record op dit moment is 13 minuten aan één stuk hardlopen. Maar dan moet ik daarna wel een week bijkomen van alle pijntjes die ik eraan over houdt. Maar goed, ik sport in elk geval.
#12 Hoe ik begon bij een Personal Trainer
« #11 Hoe ik in een burn-out belandde #13 Mijn oprechtheid zorgt voor conflicten »