Mijn wekker ging stipt om 6 uur. Om half 8 kwam ik aan op mijn werk. Mijn lunch at ik achter mijn bureau, terwijl ik doorwerkte. Als ik tegen 6 uur thuis kwam, begon ik meteen aan het avondeten. Al tijdens het eten ging de tv aan en ik kwam niet van de bank af tot ik naar bed ging.
Maar zodra ik in bed lag, kon ik niet slapen en ik raakte met de minuut gefrustreerder.
* “Ik ben op tijd naar bed gegaan en nu slaap ik nog steeds niet.”
* “Hoe kom ik morgen de dag door?”
* “Ik wil zo graag slapen!”
* “Ik ben hier zo klaar mee!”
* “Waarom lukt het nou steeds niet?”
Ik sliep maximaal vier uur per nacht en dat ging ten koste van mijn gezondheid. Steeds vaker kwam ik thuis, uit mijn werk, met barstende hoofdpijn. Ik was enorm overprikkeld en had een kort lontje.
Ik wilde zo graag rust ervaren, langere nachten slapen en vooral minder piekeren.
Tijdens coaching en cursussen kreeg ik drie grote inzichten die mij hebben geholpen om minder vaak te piekeren en daardoor beter te slapen.
1. Rustmomenten inplannen gedurende de dag.
Tussentijds al prikkels verwerken zodat dat niet allemaal verwerkt hoeft te worden als ik in bed lig.
2. In het hier en nu zijn.
Piekergedachten gingen bij mij vaak over het verleden of de toekomst en dat zijn gedachten waar je geen invloed op hebt want óf het is al gebeurd en je kunt het niet meer veranderen óf het moet nog gebeuren en je kunt het niet voorspellen.
3. Loslaten en accepteren.
Ik probeerde mijn slaap zo enorm te controleren dat alles wat afweek van mijn plan veel frustratie opleverde. En die frustratie hielp niet om beter te slapen. Ik mocht leren accepteren dat niet elke dag hetzelfde is en dat mijn hoofd soms vol zit. Ik mocht veel meer denken in oplossingen in plaats van in beperkingen.
Het resultaat is dat ik mezelf nu veel minder druk opleg om goed te slapen. Het is zoals het is en dat ik oké. Als ik nu een korte nacht slaap, zeg ik tegen mezelf: “Ik had blijkbaar niet veel slaap nodig vannacht.”
#45 Mijn 3 grootste inzichten om minder te piekeren
« #44 Ik ben eindelijk mijn break-up aan het verwerken #46 Ik zou wel in een wellnesscentrum willen wonen »