Het is bijna 10 jaar geleden dat ik voor het laatst alcohol heb gedronken.
Ik was op vakantie in Quiberon, met twee vrienden, en op een terrasje bestelden zij een biertje en ik een cocktail.
Alleen na een paar slokken, raakte ik volledig in paniek. Ik voelde plotseling een enorme angst om niet meer te weten wat ik deed/zou doen na deze sloot alcohol.
Ik was als de dood om de controle te verliezen. Ik herinner me dat ik huilend op een trap heb zitten hyperventileren.
Sinds die paniekaanval heb ik geen druppel meer gedronken.
Ik heb er sowieso altijd al weinig aan gevonden, aan drank. Ik snap er oprecht niets van als iemand zichtbaar de weg kwijt een kroeg binnenkomt en nóg een drankje bestelt. Waarom zou je zo dronken willen worden???
Bovendien zijn er weinig drankjes die ik lekker vindt. Bier en wijn vind ik smerig en ik houd ook niet van koolzuurhoudende drankjes.
Ik ben sowieso nogal kieskeurig als het gaat om drinken in het algemeen. Ik lust niet veel anders dan water, thee en af en toe een appelsap of verse jus d'orange.
Ik ben dus ook nog nooit dronken geweest.
Als ik dan iets dronk, was het vaak een scheutje Coebergh aangelengd met jus d'orange of Taksi. Maar ik had vaak al vrij snel een zwaar gevoel ik mijn benen en dan dronk ik niet verder. Want dat gevoel vond ik niet fijn (dat is vast ook het stukje 'het is onbekend en ik heb er geen controle over').
Ik zeg niet dat ik nooit meer alcohol zal drinken. Ik heb niet het idee dat ik het persé nodig heb maar omdat ik steeds een beetje beter de controle leer los te laten, komt er misschien ooit een dag dat ik het weer aandurf.
